Subjektive Erfahrungen in der Geschichte können innerhalb einer Bevölkerungsgruppe von politisch Gleichgesinnten zu Mythisierungen von historischen Fakten führen. Mythen können in der Erinnerung so verankert sein, dass ihre Überwindung auch durch die wissenschaftliche objektive Forschung für die Betroffenen nicht möglich ist. So können Aussagen Generationen überdauern. Vorurteile, Urteile und Deutungen der Geschichte werden aus dieser Perspektive heraus diskutiert und interpretiert. Wenn solche Mythen auch von der Politik des Landes für Jahrzehnte Unterstützung fanden, ist es für die Historiographie des betroffenen Staates eine besondere Tragik zu verzeichnen. Diese Tragik ist in der neueren Geschichte Griechenlands unübersehbar. Der Mythos in Bezug auf die „Schlacht von Kilkis“ 1944 in den Aussagen vorkommend, des weiterem der Mythos der kommunistischen Revolution, also die Dezember Ereignisse von 1944 werden in Zusammenhang mit der Kollaboration und der jeweiligen Ideologie behandelt werden. Das Thema der Kollaboration, mit all den bitteren Folgen, die damit verbunden waren, nämlich den blutigen Bürgerkrieg , der Holocaust an den griechischen Juden und die rechte Diktatur.
Στόχος του φιλμ είναι η συγκέντρωση των προφορικών και γραπτών μαρτυριών ώστε να αντιμετωπιστεί η νόθευση της Ιστορίας, αναμενόμενο αποτέλεσμα της μυθοποίησης των ιστορικών γεγονότων όταν μια ομάδα ομοϊδεατών εκφράζει την υποκειμενική της εμπειρία. Το φιλμ ξεκινά ως σατιρικό παραμύθι που όμως πραγματεύεται τη δημιουργία μύθων μέσω της ιστορικής αναπόλησης. Οι μύθοι ενδέχεται να είναι ενσωματωμένοι στη μνήμη σε τέτοιο βαθμό, ώστε η υπερπήδησή τους, ακόμη και μέσω αντικειμενικής επιστημονικής έρευνας, να αποδεικνύεται αδύνατη. Μια υποκειμενική αλλά και μια επίσημη μυθοπλασία αλλοίωσαν μεγάλο μέρος της ιστοριογραφίας της Ελλάδας. Μια μυθοπλασία που στόχευε στη δικαίωση λαθών και εγκλημάτων του παρελθόντος που διαπράχθηκαν από δεξιές και στρατοκρατικές κυβερνήσεις. Αλλά διάθεση για έντιμη ανασκόπηση του παρελθόντος απουσιάζει ακόμη από πολιτικές οργανώσεις και κόμματα.
Αim of the film is to collect oral and written testimonies in order to confront the historical distortion, an expected outcome of the fictionalization of historical events, when a group of political like-minders expresses its subjective experience. The film starts like a satirical fairy tale, presenting the forging of historical fiction through reminiscense. Myths may be embedded in memory to such an extent that overcoming them, even through objective scientific research is proven to be an impossible task for those concerned. Individual and official myth-making dominated a great part of the Greek historiography, a myth-making which aimed to justifying old mistakes and crimes of right-wing and militaristic governments. Nevertheless, honest reviewing of the past evades political parties and groups yet.
